Paardenmarkt toont Enters mooiste kant
ENTER - Drukke pony- en paardenmarkt Enter op stralende dag."Hoe oud is ie?" "Twee jaar", zegt de man met snor en paardenstaart. In zijn hand een kromme stok. "Hmm", zegt de man. Hij loopt naar het beest en strijkt de kleine pony over de kop, klopt op z'n schouder. Dan slentert hij loom terug naar de eigenaar, buigt zijn hoofd naar hem toe en draait op heuphoogte zijn hand met de handpalm naar boven. Hij fluistert hem wat toe. Maar de man met de paardenstaart schudt nee. Opnieuw bekijkt hij de pony. Dit keer tilt hij de staart op van het beest. Nog een kort oogcontact met de handelaar, dan loopt hij verder. Naar een van de andere vierhonderd paarden in Enter. Keuze genoeg op deze 42e pony- en paardenmarkt in Enter. Andre Tijhuis zegt namens de organisatie van het evenement dat hij tevreden is. Paarden uit Belgi?, Duitsland, veel uit Nederland. Overal komen ze vandaan om op het jaarlijkse evenement in Enter hun slag te slaan. Zoals Jan Bruggeman uit Marle. Hij zit aan de rand van het terras bij Velten en houdt aan een koord een kleine pony vast. "Gekocht en verkocht", zegt Bruggeman. Hij kocht de pony en verkocht hem een kwartier later weer met winst. Dat is handel. Als hem op het zonovergoten terras wordt gevraagd hoe de handel is, vandaag, schudt hij een klassieker uit de mouw: "Bint de wieve bloot, is de handel dood", zegt hij afgemeten. Hij bedoelt dat het weer te mooi is. "Dit is wel een leuke markt maar veel handel is er niet. Gezellig wel ja, dat wel. We zijn hier met het hele gezin. Een uitje." Om de paarden en pony's lopen drommen volk. Dat is in de 42 jaar wel veranderd, zegt Andre Tijhuis. "Vroeger was de markt echt voor de handel, een evenement voor boeren. Nu lopen er ook heel veel burgers rond en toeristen." De markt is gegroeid van een handelaarsdag tot een toeristisch evenement, een publiekstrekker van de eerste orde. De pony- en paardenhandel is weliswaar de kern van deze misschien wel mooiste dag in Enter, maar er is veel meer. De Dorpsstraat is een lange braderie-achtige boulevard. Met oude tractoren die ongefilterde dampen uitpuffen, een keuring van vleesvee, een kleine kermis en heel veel kraampjes. Met klompen bijvoorbeeld van de gebroeders Nijhof uit Enter. "Joa kiek, ik lope nogal v?lle op beton, weej nie", zegt een ge?nteresseerde man bij zijn kraam. "Oh", zegt Nijhof, "dan m?j kloompn uut wilgenhoalt hebn, die hebt een fijnere structuur." "Oh kiek, dus wilgenhoalt". "Joa, wilgenhoalt is better." Naarmate de dag vordert, gaat het slenteren over in schuifelen. Het publiek blijft toestromen. Kleine meisjes trekken hun vader aan de jas. "Papa, ik wil ook een pony." "Jaja", zegt de papa, "dat zal best". Bernard Damwichers uit Wierden hoort het aan en schudt zijn hoofd. "Ik rij al 63 jaar paard en heb al van alles gehad. Zo'n pony is niet zo duur, voor vijf tientjes heb je er een. Maar vergeet niet dat het veel werk is, daar verkijken de meesten zich op. En het kost ook nog wel wat. Stel dat je een merrietje koopt voor de fok. Die moet je laten dekken. En stel er wordt dan een hengstje geboren. Nou, wat is zo'n dier waard? Vijf tientjes. Daar moeten veel kosten voor worden gemaakt hoor in zo'n jaar. Je moet echt het als een hobby zien, verdienen doe je er niet aan, het kost alleen maar geld." Damwichers verdwijnt weer in de menigte. Waar opeens burgemeester Bernard Kobes uit opduikt. Hij heeft zojuist de prijzen uitgereikt voor de mooiste paarden en pony's. Hij glundert: "Het kon niet mooier vandaag. Kijk om je heen, iedereen staat te genieten. Dit is Enter op z'n mooist."
bron: Twentsche Courant Tubantia, 26-07-2008 
